Lezing: “De Graven van Loon. Loons, Luiks, Limburg”

31-10-2016 20:00Terug naar Geschied- en heemkundige kring "Het Land van Thorn"Maandag
31-10-2016 20:00
Zaal “Aod Thoear”, Steegputstraat 4, te Thorn
Spreker heer Dr. Jan Vaes uit Bree

Beschrijving

Jan Vaes studeerde geschiedenis en is doctor in de oudheidkunde en kunstgeschiedenis. Hij werd in 1991 Laureaat van de Koninklijke Academie voor Wetenschappen, Letteren en Schone Kunsten van België. Hij was verbonden aan de K.U. Leuven en aan het Kunsthistorisch Instituut Antwerpen (KMSK). Tot voor kort gastprofessor geschiedenis en cultuurgeschiedenis aan het University College Leuven-Limburg. Intussen met emeritaat. Hij publiceerde o.m. in Leuven, Brussel, Den Haag, Rome, Parijs en Milaan. Een graag geziene spreker voor de Davidsfonds Academie en een gewaardeerd historisch en kunsthistorisch expert bij cultuurreizen. Hij is ondervoorzitter van het Historisch Studiecentrum Alden Biesen.

Op 13 september j.l. verscheen van de hand van Dr. Jan Vaes de rijk geïllustreerde monografie De Graven van Loon. De lezing gaat uitvoerig in op de inhoud van deze prachtuitgave, een standaardwerk over het Limburgs verleden tot 1795. Het boek reikt een kader en heel wat nieuwe inzichten aan van het Loonse verleden. De vorige studie was 47 jaar oud en moeilijk leesbaar. Ze behandelde enkel het politieke leven. Tijd dus voor een update én upgrade. Zeker als men weet dat ook in het Vlaams onderwijs amper één regel aan de geschiedenis van Loon wordt besteed, nochtans één van de tien Belgische provincies. Onbekend is onbemind.

De verklaring daarvoor is niet ver te zoeken. Het graafschap Loon behoorde niet tot de Nederlanden, maar tot het Duitse Rijk. Een beetje exotisch. Anders. Vandaar
Boek: De Graven van Loon. Loons, Luiks, Limburg.
Afbeelding afkomstig van jan-vaes.blogspot.nl
dat de vaderlandse geschiedenis Loon vergeten heeft. En omdat Loon nu niet meer tot Duitsland behoort, is er ook van Duitse zijde nauwelijks belangstelling. Kortom: een historisch niemandsland dat in dit boek grondig ontgonnen is. Dit lijvige boek (385 p.) over de graven van Loon (ca. 1015-1795) is een rijk geïllustreerde synthese, een indrukwekkend visitekaartje van de Limburgse geschiedenis. In dit nieuwe werk komen niet alleen de politieke, maar ook de sociale, economische, religieuze en culturele ontwikkelingen op een heel toegankelijke wijze uitvoerig aan bod.

Het werd een meeslepend verhaal, met meer dan tweehonderd, vaak komische en in elk geval prikkelende tussentitels. Wat dacht u bijvoorbeeld van zwaanridders, het grootste tornooi aller tijden, het tornooi van de dode ridders, de moeder aller Beiers, levende doden, Loonse babyborrels, de oorlog van de koe, Chausssée d’amour, een harnas voor een pint of van een Loonse keizerskandidaat?

De auteur vond wereldwijd heel wat interessante en vaak onbekende afbeeldingen van de grafelijke familie. Hij maakte ook de grafelijke stamboom op, met 264 namen. Verrassend is nog dat de drie regerende vorsten van de Beneluxlanden rechtstreeks van de graven van Loon afstammen. Blauw en Loons bloed!