Plaats:Stramproy

Stramproy

Wapen van Stramproy
Afbeelding afkomstig van Heraldry of the world

Externe links

Kaart

In 1287 wordt er voor het eerst melding gemaakt van de naam Stramprode, waarbij "rode" staat voor ontgonnen bos. Stramproy/Rooj was een van de vier kwartieren van het kleine vorstendom Thorn. De andere drie waren: Thorn, Grathem-Baexem en Ell-Haler-Ittervoort. Na de Franse tijd werd het ingedeeld bij het departement Nedermaas.
In 1851 stelde G.M. Poell uit Weert in zijn "Beschrijving van het Hertogdom Limburg" Stramproy als volgt voor: Een dorp met vijf gehuchten of rothen: Bergerroth, Torenroth, Brijvinsroth, Heijerroth en Molenbroekroth. Zij beslaat een oppervlakte van ruim 1124 bunders, telt 229 huizen, bewoond door 1219 inwoners, die meestal in de landbouw hun bestaan vinden. Rothen vonden hun bestaan in de middeleeuwen. Elk roth had een rothmeester die werd gekozen door de burgemeester. Elk roth bezat ook een schans waar vrouwen, kinderen en waardevolle bezittingen in tijd van nood veiliggesteld konden worden. De schans was ongeveer 1 hectare groot en was doorgaans gelegen in een moerassige streek. Om het perceel lag een diepe gracht. Aan de binnenkant werden palen in de grond geslagen en daartussen vlocht men twijgen. Achter deze twijgen werd de grond uit de gracht opgeworpen tot een hoogte van circa 2 meter. Aan de ingang was een ophaalbrug. Binnen de schans konden hutten gebouwd worden. De schans kon bescherming bieden tegen rovers en plunderende bendes. Rond 1700 behoorde Stramproy tot het vorstendom Thorn. Het werd begrensd ten oosten door de Vrijheerlijkheid Kessenich, waaronder de buurten Hunsel en Kinrooi, ten zuiden door het vrijdorp Neeritter waartoe Molenbeersel behoorde, ten zuidwesten door het graafschap Loon met de grensplaatsen Tongerlo, Bree, Beek en Bocholt, ten noordoosten Hunsel en tenslotte ten noordwesten door Weert. Tussen Weert en Stramproy vormde een keten van zandheuvels een natuurlijk grens.
Vanaf ongeveer 1800 was Stramproy een zelfstandige gemeente met eigen burgemeesters, gemeentesecretarissen, gemeenteontvangers, wethouders en raadsleden. De langstzittende burgemeester was J.M. Smeijers. Hij was 36 jaar lang burgemeester, van 1876 tot 1911. De laatste burgemeester van de gemeente Stramproy was Frans Beckers. In 1998 ging Stramproy op in de gemeente Weert, waar Loeki van Balen burgemeester was. De parochiekerk van Stramproy dateert uit 1923 (behalve de toren van mergelsteen die stamt uit de 14e eeuw). De kerk in toegewijd aan de heilige Willibrordus. Men verhaalt dat deze Willibrordus vaak van Waalre bij Eindhoven over Stramproy naar Aldeneik en Susteren reisde. Aan zijn evangelisatiewerk herinneren nog de doopputten. De oudste inwoners van Stramproy zullen ook nog wel het Willibrorduspad gekend hebben, de huidige Willibrordusstraat.
Stramproy bezit thans drie molens: de beltmolen Nijs, de standaardmolen St. Jan en de watermolen de Broekmolen. Rond 1450 stond er in Stramproy nóg een watermolen, de Vloedmolen. Waarschijnlijk was dit de oudste graanmolen van Stramproy. Hij stond op de Tungelroyse Beek bij de Vloedbrug nabij Meulenhof en Stapershof.
In 2006 werd er in Stramproy het OLS gehouden. Er was hoog bezoek was van koningin Beatrix van Nederland en kroonprins Filip van België. Uiteindelijk won Nederweert.
^[1]